Дабрадзею артысту Манько

Дабрадзею артысту Манько Верш Аўтар: Янка Лучына Крыніца: http://yankalychina.ru/stories/2.htm

Прапануем да спампаваньня!

Манько хвацкі, мілы браце!
Далі бог жа, ў нашай хаце
Як ты зуха, чалавека
Не пабачыш, пакуль века.
На цябе я ўсё дзіўлюся,
Ці паскачаш ты Пятруся,
Ці надзенеш у пакрытку
Бурлакову рвану світку,
Паліш люльсу-насагрэйку,
Ці, прапаўшы за капейку,
Сабіраўся ты ў салдаты
Усё праўда, — шчыра слова,
Усё наша, ўсё вяскова
За голасам, за казачым
Хоць ты скачаш, то мы плачым.
Хіба ж, шоўшы цёмным лесам,
Ты пазнаўся з самім бесам,
І, прадаўшы душу шэльме,
Чараўнік ты хітры вельме!
Падпускаеш, йшоўшы ў таны,
Ў вочы чары і туманы.
Мусіць, мусіць так і была!..
Не схаваеш ў мяшку шыла.
А можа быць, браце родны,
Не псаваў Цябе нягодны.
Толькі ў полю і каморы
Ты вяскова наша гора,
Ліху долю, што на ніве
Паглядзеў ты справядліве.
Калі так, дык ўсюды браты!
Гэй! за Віслу, за Карпаты,
Ад Кралеўца да Дуная
За табой у такт спявая,
Поймуць Цябе ў тваім тане
Ўсе родныя, ўсе славяне.