Два франты (Маракоў)
Два франты Верш Аўтар: Валеры Маракоў 1929 Крыніца: Савец. Беларусь. — 1929. — 2 снеж. — С. 1.; Лірыка, 1959 |
Мінскай канферэнцыі ўдарнікаў прысвячаю
I
…Помню ў агні рэвалюцыі
Вестку:
„Ўзялі Перакоп“.
Песні цвілі неўміручыя,
Марылі —
Ворага ў лоб.
Там, у палях, непаўторную
Склалі рамантыку
Куль…
Горда ішлі
Непакорнымі
На векапомным шляху.
Там здабывалі
У муках
Сонца жаданых вышынь,
Там загрубелыя
Рукі
Неслі з агнём карабін.
II
Праляцелі за днямі дні,
Адпалалі агні па акопах,
І заместа агнёў
Перакопа
Асінбудаў палаюць агні.
Горда моладзь
Да працы ідзе,
У вачах нестухаючы промень —
Вось рамантыка
Новых людзей.
Вось рамантыка новага дому!
Гэта — дзіўная музыка
Дзей,
Гэта — фронт неўміручай працы.
Гэта — права
Працоўных людзей
Будаваць, і спяваць, і змагацца.