Дзве дарожкі
Дзве дарожкі Аўтар: Алесь Мілюць Крыніца: Скрыжалі памяці. Кніга другая - с. 326 |
Дзве дарожкі, дзве сцяжынкі,
Як істужкі,
Да каханае дзяўчынкі
Ўюцца дужкай.
Адна лесам-хмызнякамі
Між балотаў
Вядзе позна вечарамі
Да варотаў...
А другая полем-нівай
На світанні
Вядзе з радасці шчаслівай
Ад кахання.
Ой, пайду я пагадаю
Да варожкаў,
Што мяне ўжо там спаткае
З тых дарожкаў:
Ці шчаслівае каханне,
Поўна чараў,
Ці адны расчараванні,
Чарней хмараў.
Лепей стану, пачакаю
На расстанні,
Ці не выйдзе, што кахаю,
На спатканне.