Дзед і смерць
Дзед і смерць Верш Аўтар: Міхась Васілёк 1925 Крыніца: Вершы. - 1973. — с. 23 |
Прэ дзядок старэнькі з лесу
Дроў бярэмя, як падняць,
Прытаміўся і на дровах
Сеў стары адпачываць.
Сеў ды кажа: «Эх, пакута!
Вось прыждаў пад старасць лет...
Каб хутчэй як смерць забрала
Мяне згэтуль на той свет».
Азірнуўся — смерць пад бокам,
Аж затросся мой стары.
«Тут я, — кажа, — дабрадзею,
Чаго клікаў без пары?..»
«Дык я вось... кажу пра тое... -
Стаў старэнькі лепятаць, -
Бачыш вось... каб дроў бярэмя
Мне падсобіла падняць».
1925