Дзявочыя ночы

Дзявочыя ночы Верш Аўтар: Тарас Шаўчэнка 18 траўня 1844 году Арыгінальная назва: Дівичії ночі Пераклад: Якуб Колас

Прапануем да спампаваньня!

ДЗЯВОЧЫЯ НОЧЫ

Высушылі кары вочы
Дзявочыя ночы.

«Чарніца Мар’яна»

Расплялася пышна каса
Аж да пояса;
Раскрыліся персі-горы —
Хвалі сярод мора;
Засвяцілі кары вочы —
Зоры сярод ночы;
Працягліся белы рукі —
Так бы й абвіліся
Вакол стану… І з падушкай
Горка абняліся,
Дый замлелі, дый замерлі,
З плачам разняліся.

«Ды нашто мне каса-краса
І карыя вочкі,
Стан мой гнуткі… Калі няма
Мілага дружочка?
Няма з кім мне палюбіцца,
Сэрцам падзяліцца…
Сэрца маё! сэрца маё!
Цяжка табе біцца
Адзінокаму. З кім жыці,
З кім, свеце лукавы,
Скажы ты мне?.. І нашто мне
Слава… тая слава?
Я любіць і жыці хочу
Сэрцам — не красою!
А мне яшчэ і зайздросцяць,
Гордаю і злою

Злыя людзі называюць.
А таго не знаюць,
Што я ў сэрцы захавала…
Няхай называюць —
Грэх ім будзе… божа мілы!
Чаму ты не хочаш
Укароціць свае цемры,
Цяжкае мне ночы!..
Бо я ўдзень не адзінока —
З полем размаўляю,
Размаўляю і нядолю
Ў полі забываю.
А ўначы…» Дый анямела,
Слёзы паліліся…
Рукі самі з падушкаю
Горка зноў звіліся.

18 мая 1844

С.П.Б.