Завіруха (1929)/Памяці Алеся Гаруна

Памяці Алеся Гаруна
Верш
Аўтар: Міхась Чарот
1929 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Памяці Алеся Гаруна.

Прапануем да спампаваньня!

ПАМЯЦІ АЛЕСЯ ГАРУНА

ЖЫВЫЯ АКОРДЫ

Спакойна сьпі, пясьняр, далёка на чужыне…
Нашто пакінуў край, які быў сэрцу міл?
Ці можа ты хацеў, каб на палях краіны
Стаяла менш крыжоў і менш было магіл?

∗
∗ ∗

Кахаў ты родны край, дзе цемра, зьдзек пануе;
З народам плакаў ты, як лепшы яго сын…
Цяпер ты замаўчаў… А ўсё-ж акорды чуе
Гаротны люд… Ня змоўк іх дзіўны гімн.

∗
∗ ∗

Ў акордах чуюцца ўсё сумныя напевы;
Адбітак тваіх дум — ў іх можна угадаць,
Шмат жальбы ў іх чуваць, і радасьці, і гневу,
І звоны ланцугоў нявольніка чуваць.

∗
∗ ∗

Ты сьпевам разбудзіў народ свой на прадвесьні,
Якому на аўтар свой дыямент прынёс…
Яшчэ акорд ня змоўк тваёй прыгожай песьні,
Хоць струны абарваў жыцьця паганы лёс.

∗
∗ ∗

Льле сьлёзы па табе народ, і гай, і поле
І вераць у прамень, які ты ўсім паслаў…
Акорды будуць жыць — твой дар, поэт, — на волі,
А з імі будзе жыць, хто плакаў і стагнаў…

1920 г.