За чужое шчасьце і любоў…

За чужое шчасце і любоў… Верш Аўтар: Валеры Маракоў 1928 Крыніца: Полымя. – 1928. – № 8. – С. 47.

Прапануем да спампаваньня!

 * * *
За чужое шчасце i любоў,
За чужую радасць маладую
Не сумуй, мой дружа,
Не сумуй,
Не хiлiся гордай галавою...

Гасне дзень таемных пачуццёў.
Ах,
Як ўсё вакол зазелянела...
Мы з табой стамiлiся вясной
Ад залiкаў,
Дружбы
I iмкненняў.

Глянь сюды, на жоўтыя лiсточкi.
Хто ж iх, хто
Без часу абарваў?
Ах, то сам я песнi
I юнацтва
Кiнуў цiха ў падарунак дням.

Ах, мой лiст,
Не жыўшы, пажаўцеў.
I яго панеслi, нiбы здраду...
Дождж яго,
Як брата, абласкаў,
Вецер ўзяў i кiнуў яго з саду...