Збор твораў (Гартны, 1929—1932)/1/Песьні змаганьня/Сьцяна фэдэралістых

← Ідуць гады

Сьцяна фэдэралістых Верш Аўтар: Цішка Гартны 1930 год

Пазыў →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Сьцяна фэдэралістаў.

Прапануем да спампаваньня!

СЬЦЯНА ФЭДЭРАЛІСТЫХ^[1]

Крывавы чэрвень памятнага году
Хаваў пакутную свабоду
Рукамі Т‘ера, дзікага тырана,
Крывёй заліўшага паўстаньне.
Апіўшысь ўцехай перамогі
Над храбрых жменяй комунараў,
Сюды вялі парыскія дарогі
Ваяк захопленых на кары.
Дзесяткі, соткі зможаных на полі
Бойкі доўгае і ўпартае за волю
Варужжам гналіся к сьцяне
Знайсьці спачынак ў вечным сьне.
Ў дні, і ночы доўга не змаўкалі
Крывавых катаў стрэлы над сьцяною —
Сыноў Комуны грамадою
Няўсьціхна кулі там нізалі.
Лілася кроў. Адвагай цьвёрдай згартаваны
Адважна лёс страчалі вэтэраны
Няўсьпеўшай расьцьвісьці Вялікае Комуны,
Раджонай ў буры, ў бліскаўках ў пяруну…
Прайшлі гады, і кроў пралітая ваяк
Вяком пакінула на памкі знак
Ў крыві запёклай на жалезе
Й каменях цьвёрдых Пэр-Ляшэза.
Вось кожны год у сьвята Гадавін
К сьцяке той йдуць рабочыя Парыжу
Аддаць Комуне свой ўспамін,
Пабыць ўспамінамі з ёй бліжай,
Пры ўзгорках ўзрошчаных магілаў
Ваяк ў іх сьпячых — комунараў,
Набрацца к бойкам дальшым сілаў,
Падаць адвазе слабых жару.

Менск, 13/III 1921

1. Сьцяна фэдэралістых — гэта мур на могілках Пер-Ляшэз на ўскраіне Парыжу, дзе расстрэльвалі францускія белагвардзейцы парыскіх комунараў. Комунары зваліся яшчэ фэдэралістымі — ад слова „фэдэрацыя“ (акруга). Ад гэтага і сьцяну празвалі „Сьцяной фэдэралістых“.