З вёскі (Маракоў)
З вёскі Верш Аўтар: Валеры Маракоў 1925 Крыніца: Савец. Беларусь. – 1925. – 19 лістап. – С. 5. |
Эх, прастор сiнякудрых палёў, —
Срэбралiтая рэчка ў далiне,
А над рэчкай фальварак разьлёг
I купаецца сонца у сiнi.
А над рэчкай бярозавы сьмех
Вiхрамётнай праносiцца хваляй:
То ускочыць на золата стрэх,
То ў калосьсях шнуроў закрышталiць.
Я схiлiўся над белым пяньком,
Песьнi слухаў i думаў пра горад.
Там, дзе вулiц шырокi пракос
Прада мною ляжаў, шумны, горды;
Там, дзе гулкi машынны удар
Мяне клiкаў на новыя хвалi —
Я на хвалях тых сонца аддаў
За напевы вiхрастыя сталi.
Ну, дык што ж! Ў буйным сэрцы iзноў
Устае безупынна жаданьне —
Каб пачуць зноў акорды станкоў
I згубiцца ў сталёвым тумане…
А над рэчкай бярозавы сьмех
Вiхрамётнай праносiцца хваляй:
То ускочыць на золата стрэх,
То ў калосьсях шнуроў закрышталiць.