З песень адзінокага (Дарашкевіч)
З песень адзінокага Верш Аўтар: Янук Дарашкевіч Крыніца: Маркотныя зоркі, 2014 |
Прысвячаю П. А. Крачэўскаму
І нудна, і цяжка на сэрцы,
Прывету нідзе не відаць.
Здаецца б, нястрашна і ўмерці,
Благое жыццё скаратаць.
Як вецер мятлічку лістае,
Як лес непагодай шуміць
Так смутак душу мне з’ядае,
Так сэрца без сэрца баліць.
Зірну я на яснае неба,
Зірну на сяло пад гарой,
Я чую: цябе нам не трэба –
Ты будзеш жыць век сіратой.