Што на Пицерской широкой дарозѣ
Три малодчика йшло.
Адзинь сказаў про удалый малойчикъ:
„Галава братцы, болиць!“
Другой сказау про удалый малойчикъ:
„Рециво сердце щемиць!“
Трецій сказаў про удалый малойчикъ:
„Памираць сь гора хачу
Церазъ ту прекрасную дзѣвачку,
Што я вѣрна люблю!
Охъ вы, братцы маи, товариши!
Вы береце гробовы лопаты
И пайдземце ў слѣдъ за мной!
Вы капайце глыбокій калодзезь
у майго бацюшки дворцѣ,
Ци ни придзе прекрасная дзѣвочка
Халодныя воды браць!“
Привеў про удалый малойчикъ
Тройку каней наповаць,
Просиў, просиў дзѣвочку ведзерка —
Дзѣўка ведра не дала:
Дариў, дариў залатое калечко —
Дзѣўка кальца не узила:
„Мнѣ не треба золото калечко:
Што за это золото калечко
Будзе матушка браниць
Выйду, выйду за новыя ворота
Будуць людзи гавариць!“
|