Кляновыя завеі (1927)/Песьня аб дружбе

← Белыя паляны, белыя гаі…

Песьня аб дружбе Верш Аўтар: Тодар Кляшторны 1927 год

На зары →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Песьня аб дружбе.

Прапануем да спампаваньня!

ПЕСЬНЯ АБ ДРУЖБЕ

Верасьнёвая ноч.
Яркім золатам неба засыпана;
Сізы вэльм апрануў небасхіл
Эх, ты ноч!
Колькі думак рассыпана
Ў гэту зорную любую сінь…

Буду пець,
Буду пець я да сьвету
Гэтай песьняй ня выхмяліць чар;
Многа песень ў душы не дапета
Многа ў багну рассыпана мар.

Многа дружбы разьвеяна ружай
Многа ў дружбе рашчокана дзён,
Але ў рэшце ад шчырае дружбы
Не замоўкне ў душы перазвон.

Ў гэту ноч, калі сьвецяць зарніцы, —
Сьняць гаі верасьнёвыя сны
У душы як ў забытай капліцы
Па далёкаму плачуць званы.

Верасьнёвая ноч.
Яркім золатам неба засыпана,
Сізы вэльм апрануў небасхіл.
Эх, ты ноч!
Мая дружба рассыпана
Ў гэту зорную любую сінь.