Раздзел LXXXII Коннік без галавы. Раздзел LXXXIII
Раман
Аўтар: Томас Майн Рыд
1941 год
Арыгінальная назва: The Headless Horseman (1865)
Пераклад: Уладзімір Ляўданскі
Раздзел LXXXIV

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Раздзел LXXXIII

АХОЎНІКІ ЗАКОНА

На трэці дзень пасля таго, як Морыс Джэральд трапіў у ваенную турму, у яго спала гарачка, і ён перастаў брэдзіць. На чацверты ён быў ужо амаль здаровы. На пяты дзень быў прызначан судовы разгляд.

У Техасе, дзе чалавека маглі асудзіць і павесіць на працягу дваццаці чатырох гадзін, такая спешка не магла здацца чымсьці незвычайным. Шматлікія ворагі зняволенага, згодна нейкіх сваіх меркаванняў, усяляк фарсіравалі падзеі, а яго сябры, якіх было значна менш, не мелі дастатковай сілы, каб ім супроцьдзейнічаць.

Большасць насельніцтва была на баку першай групы і патрабавала неадкладнага разгляду і пакарання злачынцы.

Гэтыя настроі атрымалі нечаканую падтрымку з боку. Атрымалася так, што акруговы суд рабіў у гэты час свой аб‘езд, і дні, зафіксіраваныя за фортам Індж, якраз супадалі з гэтым тэрмінам.

Такім чынам, зрабілася як быццам неўнікнёным, што справа Морыса Джэральда, разам з іншымі крымінальнымі справамі, павінна разбірацца іменна ў гэтыя дні, тым больш што ніхто і не прасіў аб адтэрміноўцы. Суд быў прызначаны на пятнаццатае чысло бягучага месяца.

Магло здарыцца, што абвінавачваемаму спатрэбіцца дапамога абаронцы, але ў сетлменце не было асоб, якія спецыялізаваліся-б у гэтай прафесіі. Абаронцы звычайна раз‘язджаюць з судовымі ўладамі, а яны былі яшчэ далёка ад Інджа. І, не гледзячы на гэта, у сетлменце з‘явіўся юрыст, чалавек з вялікім імем, які прыехаў сюды з Сан-Антоніо, каб абараняць справу мустангера. Хадзілі чуткі, што вялікая сума грошай, заплачаная нейкай жанчынай, прымусіла юрыста зрабіць гэтае падарожжа. З‘явіўся і яшчэ адзін адвакат.

Ён прыехаў у форт Індж з далёкай Ірландыі спецыяльна для таго, каб пабачыцца з Морысам Джэральдам. Ён быў нямала здзіўлены, калі даведаўся ў гасцініцы Обердофера, дзе ён спыніўся, што Морыс Джэральд сядзіць у турме. Ірландскі адвакат патрабаваў спаткання са зняволеным. Цехаскім уладам нязручна было адмовіць яму ў гэтым, і ён атрымаў пропуск. Прыезд ірландскага адваката выклікаў мноства размоў у форце і сетлменце. Хадзілі чуткі, што Морыс Джэральд расказаў яму аб нейкай страшнай гісторыі. Аднак, змест яе астаўся невядомым, і абываталі сетлмента згаралі ад цікаўнасці.

Адзін чалавек толькі мог ведаць аб гэтым — Зеб Стумп, але стары паляўнічы не паяўляўся ў людзях. Толькі адзін раз бачылі яго, занятага гутаркай з ірландскім юрыстам. Пасля гэтага паляўнічы знік. Усе думалі, што Зеб Стумп, як звычайна, адправіўся на паляванне на аленяў, мядзведзя або дзікіх індыкаў.

Але ўсе памыляліся. Зеб на гэты раз блукаў па лясах не ў пошуках дзічы — ён адправіўся паляваць на конніка без галавы.