Лясы, бары і дубровы…

Лясы, бары і дубровы... Верш Аўтар: Карусь Каганец

Крыніца: https://knihi.com/Karus_Kahaniec/Lasy,_bary_i_dubrovy.html

Прапануем да спампаваньня!

Лясы, бары і дубровы —

Краса нашай бо краіны!

Гаі, пушчы, кнеі, лугі,

Па балотах дай альшыны —

Усё край наш украшаюць.

Вось край лесу дуб магучы

Сваё голле прасцірае;

Так сказаў бы, не іначай,

Лес той веццем абнімае,

Як бы бацька свае дзеткі.

За плячыма яго сталі:

Хвойка-матка, ель-ўдавіца,

Клён кудравы, ясень светлы,

І граб-дзядзька, і ільміца,

І чарэшнік ўгору пнецца,

І зляканая асіна,

Як бы вінна, ўся трасецца.

Вербалоз між іх ўтуліўся,

Як бы хоча памаліцца

У лясной ды прахалодзе.

А на дуба спазірае

Белагрудая дзявіца —

Ў свежай зелені бярозка,

Доўгі косы разбірае.

А пайдзі ты ў гушчу лесу...

Як прыятна ў прахалодзе

Паляжаці край паляны.

Рай на землі, дый годзе!

Ўся паляна травой зросшы,

Пад нагамі дыван мяккі,

Мох зялёны, як шаўковы;

Там, угоры, птушкі свішчуць.

Воздух свежы і здаровы.

Мошкі, пчолкі гудуць недзе.

На палянцы дый у травах

Зацвітае, чырванее

Смачна ягада суніца;

Далей ў лесе дый чарнее

Буйна сочная чарніца.

І здаецца, гэтак скрозь бы

Ў мяккім моху дый ляжаў бы

Ды праз вецце хвоек старых

Ў сіне неба пазіраў бы,

Штоб не рупіла нічога...