Лёрэляй (Гейнэ/Таўбін)
Лёрэляй Верш Аўтар: Генрых Гейнэ Арыгінальная назва: Ich weiß nicht, was soll es bedeuten Пераклад: Юлі Таўбін |
Ня ведаю, што за насланьне,
Што сумныя думы мае…
Старое апавяданьне
Быту мне не дае.
Сьвяжэе… цямнее ў прасторы…
Спакойна на Рэйне… Ўгары
Іскрацца высокія горы
Агнямі вячэрняй зары.
Цудоўная паненка
Сядзіць там ля самых нябёс.
Зіхціць залатой сукенкай,
Расчэсвае золата кос.
Залатым грабянцом яна іх
Расчэсвае, песьню пяе —
Моцная і дзіўнáя
Мэлёдыя яе.
Плыўца на чаўне памалу
Агортвае дзікай тугой.
Ня сочыць ён рыфы і скалы,
Ён сочыць за дзеўчынай той.
Я бачу — ўжо хвалі ўзгралі…
Плывец, навекі бывай!..
І гэта сваёю песьняй
Зрабіла Лёрэляй.