Маладая Беларусь (альманах)/3/Abrazki/Ab joj

← Nie paziraj na mianie…

Ab joj Абразок Аўтар: Змітрок Бядуля 1913 год

U zawarożanych kazkach →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Аб ёй (Бядуля).

Прапануем да спампаваньня!

Ab joj.

Tady, jak ja choču wyrwacca iz zarżawieŭšych łancuhoŭ biezcikaŭnaho żyćcia, ja dumaju ab joj. Ja mahu ŭ dumach da taho dajci, kab tyje ŭspaminy staradaŭnije jasna adżyli piereda mnoju. Tady żyćcio majo malujecca mnie snom, a son — jawoju… Heta chwili poŭnyje asałody…

Nie ŭciekaj ad mianie, cudnaja mara paŭnočnaja! — Jašče poŭnač nia stuknuła, jašče pieŭni u wiosce nie prapiejali.

Ja dumaju ab joj.

Ja paziraju na nieba, a mo’ i jana ŭ hetu samuju chwilu pahledajeć na nieba i našy bliki, puščenyje ŭdaleč, spatkajucca na zorce bliskučej…

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Baču ja rodnuju wiosku, baču ja na mahilniku świeży uzhorak — kryży niby spudżenyje stajać uwakruh… Hetkaja maładaja!..

Ja snuju pamiż paparaciej, pakrytych chałodnaj rasoj i pádaju wob ziemlu na mahiłku… całuju chałodny piasok…

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Astareŭ ja biez pary, wałasy maje wyliniali, wočy prytuchli, kryż schiliŭsia, hołas achryp… Ale ŭ hetaj parwanaj reźginie żywieć maładoje serce.

Tolki pieśni majuć ŭładarnaść nad żyćciom… Tolki dziela kazak treba żyć na świecie…

---