Маладая Беларусь (альманах)/3/Abrazki/Zachawaju nudu swaju…
← A może i praŭda?.. | Zachawaju nudu swaju… Абразок Аўтар: Змітрок Бядуля 1913 год |
Maci → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Захаваю нуду сваю… |
Zachawaju nudu swaju…
U čačotkawuju ščylnuju skryniu zachawaju nudu swaju, zakinu u hłybokuju zatoku i sam zrablusia čystym, jak toj śnieh, katory ješče da ziamli nie dalecieŭ. Puščusia pad samaje jasnaje soniejka, katoraje apchopie mianie swaimi haračymi kosami i ja zażywu, niby kwietka pad dahladam świadomaho sadoŭnika. Ja budu bačyć, jak soniejka ŭzyjchodzić nad boram, jak wiarbina šaptunki swaje s čarotam wiadzieć, jak sałoŭka nad panskaj sażałkaj piaje, dosyć z mianie. Niby ralla rasoj, duša maja abmyjecca świetłymi dumkami i żyćcio majo pojdzie, jak taja ścieżka, pa stromkaj hare u wyś.