Матчын дар (1929)/Роднаму краю/10

← 9. ⁂ Ты, мой брат, каго зваць Беларусам

10. Юдам
Верш
Аўтар: Алесь Гарун
1929 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Юдам (Гарун).

Прапануем да спампаваньня!

10.

ЮДАМ.

Да вас, паны, што голасна крычыце
Аб прыязьні сваёй да „беднага народу“,
Што раіце па-лісьсему: „маўчыце!
Нядоўга вам дамо багацтва, волю, згоду,“ —
Да вас мой гэты верш і словы ўсе благія,
Бо словам вы адны, а справамі — другія.

„Багацтва вам“… Няма вам нашай веры!
Бо ў той-жа год ліхі, як ў полі не ўрадзіла,
Галоднаму на прокарм хлеба меры
Аднэй ня далі вы і злаялі няміла…

Калі для нас жадаеце багацтва,
Нашто з бяздольнага зьдзіраеце апратку?
На што-ж тагды вы плодзіце жабрацтва,
Дамы пустошачы бяз ліку, без астатку?

„Мы волю вам“… Пракляцьце вам і з ёю!
Чаму ад волі вашай мы стагнаць павінны?
Яна ланцуг над нашаю зямлёю,
Астрог на наш народ спакойны і бязьвінны.

Ня воля гэта! Што нам не цьвярдзіце,
Мы вольнымі былі за даўнімі часамі.
Ідзіце-ж проч! і з воляю ідзіце!
Да волі знанае хутчэй мы прыдзем самі.

„Мы згоду вам“… Пакіньце ашуканства!
Вы — бойкі братняе чарнейшыя прарокі,
Бяз звады вам, нашэптаў, падтыканства
Нямілы божы сьвет, ні ясны, ні шырокі.

Ня просім вас! ня трэба вашай згоды!
Сваё вялікае, дзядоўскае багацьце
Хаваем мы; ад бога ўсе народы
І бацькі аднаго ўсе дзеці, людзі — брацьця.

Адкуль вы к нам? Якога племя, роду?
З якіх краëў прыйшлі бяз праўды і бяз сэрца?
І што вам з нас, ад нашага народу?
Чаму так жычыце яму хутчэй памерці?

Га! Знаем вас, атручаньня найміты:
Вы — служкі чорныя Ясьнейшага Мамона,
Вы — мора бруд ля берагу намыты,
Бяз дум і без мазгоў, вы — золата бяз звона.

З усіх бакоў на послугі уціску
Чаргою воўчаю зьяўляецеся ўсюды,
Дзе клічуць вас для крыўды, для націску
На праўду вечную… Вы… імя вам Іуды!

Ідзіце-ж проч! Бясплодна ваша трата
На ласкі лісьсія. Пакіньце слова: „брат“!
Вы — цяжкі сон. Вы — каты… горай ката!
Кругом праклятыя, вам бацька, брат — дукат!

Увагі

10. Юдам.

25 р. „Падтыканства“ — новатвор поэты, ужыты ў сэнсе „пад‘южваньне“.

42 р. У выданьні 1918-га году стаіць: „Вы… імя вам Юды“. Згодна з запатрабаваньнем рытмікі на падставе аўтографу („сшытак“, стар. 40) выпраўлена: „Вы… імя вам Іуды“.

45 р. У выданьні 1918-га г. стаіць „Каты… Вы горай ката“. Для захаваньня рытму выпраўлена: „Вы — каты… горай ката“.