|
Над горадам сігнальны пошчак
і сцягі вогненна гараць —
сягоння тут на люднай плошчы
Чырвонай арміі парад.
За крокам —
крок,
за ротай —
рота,
за батальёнам —
батальён
ідзе суровая пяхота,
выведкі лёгкі эскадрон.
Да самай ночы ад світанку,
ад самых ранішніх зарніц
паўзуць жалезным брухам танкі,
аж стогнуць сцены камяніц.
імчацца конніцы калоны,
рыпяць марозна капыты,
храпуць успуджаныя коні
і падымаюць снежны пыл.
І гэта стройная лавіна
мне навявае успамін
пра барацьбу мае краіны,
пра слаўныя былыя дні,
Пра тыя дні,
калі на полі
у віхры смерці і адваг
палкі чырвоныя за волю
галовы слалі далавах.
Не для геройства,
не для славы:
каб скінуць з плеч навек ярмо —
ішлі на Крым
і на Варшаву
і дасягнулі перамог.
Настане дзень,
калі ізноўку
над светам пройдзе вал вайны.
Мацней сціскаючы вінтоўкі,
Советы выйдзем бараніць.
Не зможа нас ніхто ў паходах,
і закрасуе воля скрозь:
ты паглядзі,
які ў пяхоты
упэўнены
і цвёрды крок!
Ты паглядзі,
як ад світанку,
ад самых ранішніх зарніц,
паўзуць жалезным брухам танкі,
аж стогнуць сцены камяніц.
імчацца конніцы калоны,
рыпяць марозна капыты,
храпуць успуджаныя коні
і падымаюць снежны пыл.
А вецер сцягі развявае,
яны агністасцю гараць.
Урад рэспублікі прымае
Чырвонай арміі парад.
1929 г.
| 
Прапануем да спампаваньня!