Найяснѣйшаму Яго Милосьци Гаспадару Императару Александру Микалаявичу… (1858)/лацінка

Najjaśniejszamu Jaho Miłości Haspadaru Imperataru Aleksandru Mikalajaviczu…
Верш
Аўтар: Вінцэсь Каратынскі
1858 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Уставайма, братцы, да дзела, да дзела.

Прапануем да спампаваньня!

NAJJAŚNIÉJSZAMU JAHÓ MIŁÓŚCI

HASPADARÚ IMPERÁTARU

ALEKSÁNDRU MIKAŁÁJAVICZU,

PIÉŚNIA Z PAKŁÓNAM

AD LITÓVSKO-RUSÍNSKAI MUŻÝCKAI HRAMÁDY.

Niebójcie się, maluczka trzodo… Izali pięciu wróblików nieprzedają za dwa pieniążki? a jeden z nich niejest w zapamiętaniu przed Bogiem… A przetoż się niebójcie: drożsiście wy niżli wiele wróblów.

Ew. św. Łuk. roz. XII., w. 6, 7 i 32.

Vstavájmo, brátcy, da dziéła, da dziéła!
Z póvnaczy piévień załópav kryłóm.
Núże, kab żývo rabóta paspiéla, —
Výsłać haścìniac żóvciańkim piaskóm.
Drùżno, hramádo, v serdecznuj achvócie
Dùcham nasìłki na pléczy uździeń!
Och! tólko nóczu niespórno v rabócie.
Uzydzì nam, sóvniajko! pryviadzi nam dzień!

Jéduć k’ nam, jéduć darahija Hóści:
Ziamiél szyrókich Mócny HASPADAR,
Viérnyja Słùżki pry Jahó Miłóści,
Dabrá i szczáścia za Im dóvhi szár.
Jak chadzìv Pán Bon pa ziémskuj darózie,
Kóżyn słav śvity da zialónu vić.
Sztóż razaściélam my svajój VSPAMÓZIE?
Uzydzì nam, sóvniajko! skażý szto rabìć!

Hdzie JAHÓ prýmiam? czórnaja śviatlìca,
Załatých tkának niesudzìv nam Bóh;
Szto najmiléjsza — to mátka-ziamlìca,
Żóvty piasóczak na jajé palóch:
Ciabiéż na pléczach, ziamlá darahája,
Vielkamu HÓŚCIU pad nóżki niasù.
Och! da rasóju piasók pramakája.
Uzydzì nam, sóvniajko! padbiarý rasù!

Zará, zarýca biażýć użó z niéba,
Lùbaczki źviézdy blisnùli żyviéj.
Z BÓHAM, bratóczki, kanczájmo szto tréba!
Lóhko na sércu i vaczám śviatléj.
Zarýca káża: vy Bóżyja dziétki;
Źviézdy marhájuć: brátam stánie pán…
Vot tumán ciómny rýnuv na palétki.
Uzydzì nam, sóvniajko! razhani tumán!

Bóżajo sónco blisnùło na háli,
Dzieńkù vialéło huláć na dvaré,
Szlé da nas ptászki kab piéć pamaháli.
Tumán prahnáło, rasù padbiaré.
I nászo SÓNCO da nas prybyvája,
Dabró i szczáścio razsiavája JÓN…
Zdaróv budź, Viélki HASPADARU krája!
Zdaróvo budź, SÓVNIAJKO! pakłón! o, pakłón!

Печатать позволяеться съ тѣмъ, чтобы по напечатанiи представлено было въ Цензурный Комитетъ узаконенное число экземпляровъ… Вильно, 5 Сентября 1858 года. Цензоръ Павелъ Кукольникъ.

Вильно, въ Типографiи Осипа Завадзкаго.