На Вялікдзень (Ластоўскі)

На Вялікдзень Абразок Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1915 Крыніца: Газэта «Наша Ніва», № 11, 19 марца 1915 г., б. 1

Прапануем да спампаваньня!

На Вялікдзень.

Сярод цёмнае ночы, а поўначы глухой, з грудзей сьвятынь, будаваных с каменя, ударуць званы і разнясуць радасную вестку хрысьціянам:

Хрыстос уваскрос!

Уваскрос ласкавы Бог!

Уваскросла забітая, за праўду, спрадвечная Праўда, ўваскрос Бог любові.

І гук званоў Вялікодных тысяча дзевяцьсот пятнаццаты раз павесьціць хрысьціянскаму сьвету Яго завет:

Любіця бліжніх!

Любіця бліжніх!

Палыне гул звановы па сёлах, па вёсках, праз узлескі, на шырокае поле, — палыне завет Яго:

Любіця бліжніх!

У цёмным бару, у нетрах пушч гул перакоціцца…

Прага аконцы бедных хацінак ўплыве голас звановы разам с першымі праменямі яснаго сонейка, каторае асьвеціць недастаткі, безпатолю, злыбеду…

Хрыстос ўваскрос!

Любіця бліжніх!

А спыніцца гул трыумфальны ў чырвоных ад крыві туманах, перад полем засланым пабітымі. Замрэ і моўкне. Не пасьмее там вялікі звон прагугнавіць далейшы завет Яго:

І ворагоў вашых!

Ю. В.