На мабілізацыю (8—22 снежня 1904 г.)

На мабілізацыю (8—22 снежня 1904 г.) Верш Аўтар: Карусь Каганец

Крыніца: https://knihi.com/Karus_Kahaniec/Na_mabilizacyju_8-22_snieznia_1904_h.html

Прапануем да спампаваньня!

Загудзелі лясы, боры,

Засвісталі ветры ў полі!

Застагналі бацькі, браты,

Зажурылісь кумы, сваты;

Загаласілі жонкі, маткі,

Заплакалі і дзяўчаткі.

Аб’явіў бо цар па сёлах,

І па местах, і па дворах

Сабірацісь ўсім мужчынам,

Запасным бо «ніжнім чынам»

І ў Манжур’ю дзесь ступаці,

Кроў гарачу праліваці,

Бо яго святлейшым панам

І праслаўным генералам

У патрэбе сталі грошы

Для іх лепшае раскошы,—

То на трункі, то на карты,

То на розны смачны жарты.

Ты, халопе, будзь слухмяны

І не будзь, як корч каляны!

Аддай грош апошні з хаты,—

То бо кажа пан пузаты,

Сам міністар з царскай волі.

Не бяда, што ты ў няволі.

Грошы даўшы, яшчэ трэба

Прыстарацца дома хлеба,

Бо ця тутка як загоняць,

Так і вочкі там прыслоняць

У чужой там дзесь краіне,

У няведамай пустыні.

Чы ад кулі, чы ад міны,

Чы ад лютай хварабіны;

Чы галоднай смерцю згінеш,

Чы з марозу дзе застынеш,

Рэдкі муж бо з вас той будзе,

Што да хаты цэл прыбудзе.

23 снежня 1904 г.