На ўсходзе нашага жыцця…

На ўсходзе нашага жыцця...
Верш
Аўтар: Юлі Таўбін

Прапануем да спампаваньня!

                          Змітраку Астапенку
                          і Аркадзю Куляшову

          На ўсходзе нашага жыцця,
          Калі усход гарэў над намі,
          Мы йшлі пад маладосці сцяг
          Неабвузданымі хлапцамі.

          Ці быў пад намі пыльны брук
          І гарадоў дарожны камень,
          А ці рамонкавы абрус -
          Адну мы радасць спатыкалі.

          І будзем дзякаваць зары,
          Пакуль жыццё у нас не згасне,
          За тайны творчае пары,
          За гэта радаснае шчасце.

          І будзем мы ў жыцця прасіць
          Ў неперажытыя нягоды,
          Каб зноў маглі мы перажыць
          Адзінай маладосці годы.

          Каб жыў у сэрцы кліч завей,
          Каб мы жылі адным запалам,
          Каб вогнішча былых надзей
          Ніколі ў нас не пагасала.

          Зара разгорне горды сцяг
          Ў апошні раз калісь над намі -
          Мы ўспомнім проміны жыцця,
          Калі мы ўсе былі хлапцамі.

          І ў ціхім шолаху дуброў,
          І ў прывітанні згукаў дальніх
          Пачуем гамы дзіўных строф
          Для нашых песень развітальных.

          Вясёлы вецер для другіх
          Пачне вагаць такія ж пожні,
          І праспяваем мы для іх
          Сваёю песняю апошняй.

          06.01.1930, Мсціслаўль