Ой, гляну я, падзіўлюся… (Шаўчэнка/Глебка)
Ой, гляну я, падзіўлюся... Верш Аўтар: Тарас Шаўчэнка Пераклад: Пятро Глебка |
Ой, гляну я, падзіўлюся
На той стэп, на поле:
Ці не дасць бог літасцівы
Хоць на старасць волі?
Пайшоў бы я на Ўкраіну,
Пайшоў бы дадому,
Там бы мяне прывіталі,
Радыя старому;
Там бы я спачыў хоць трохі,
Молячыся богу;
Там бы я... Ды шкода й думкі —
Не будзе нічога.
Як жа ж гэта у няволі
Жыці без надзеі?
Людзі добрыя, наўчыце,
А то адурэю!
Орская крэпасць 1848