Падарожнае
Падарожнае (у падшэфную) Верш Аўтар: Юрка Лявонны 1926 |
Поле, поле! Гуляе вецер…
Пералескі… І срэбны сьнег…
На марозе жаданьняў вецьце
Заплялося ў бунтоўным сьне.
Раззлаваліся ёлак атрады…
Вецер, вецер! Ня рвіся дарма…
І прагоніць кудлатая радасьць
З пасівелых палёў туман.
Хутка думак прыстане човен
Да празрыстых дзён-берагоў.
олькі золкі — ружовыя пчолы
Зашнуруюць з усіх бакоў!
Вось прыехалі. Стала падвода.
Скрозь па вёсцы відаць агні,
Бо ўжо радасьць мая — на ўзводзе,
І на струнах — гудзяць авадні!..