Пад штандарам (1905)

Пад штандарам
Верш
Аўтар: Цётка
31 кастрычніка 1905 году
Іншыя публікацыі гэтага твора: Пад штандарам.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ПАД ШТАНДАРАМ.

Не плач матуля,
Не сердуй татуль,
Што забили Винцуля,
Што не прыдзе адтуль…
Што чырвоны штандар
Прад народом ён нес,
Што крычау: „Гасудар,
Ци наеуся ты слез,
Ци напиуся крыви,
Ци накрыудзиуся нас?
Мы з штандарам прышли
Разплацицца ужо час.
Штык далоу! Шаблю вон!
Не стреляй у нас салдат,
Ад прысяги Гапон
Аджагнау цябе, брат.
А тут „пли!“ закрычау
Капитан у седле
И салдат задрыжау
И дау залп у агне.
Пахистнууся Винцуль,
Штандар циснье у руках:
Тут падскочыу патруль
И падняу на штыках
Кали брызгне з грудзей
Кроу гарача дзурком.
Як крапидлам людзей
Ахрысцила кругом,
Винцуля на руках
На магилки нясуць,
А труна у венках,
И у працеси идуць;
И жабрак, и салдат,
И раз’еушыся пан,
И шавец нибарак,
И сам той капитан,
Чалом бье у след труне:
Вочы поуные слез,
Праклинае сибе,
Па сибе непахож.
„Я забиу, я пралиу
Пралетарцкую кроў,
Я душу загубиу,
Заплациць я гатоу.
Капитан ашалеу
И атруты узяу
А народ асилеу
Штандар у гору падняу.
И нясе, и пяе,
И мильёны вядзе
На варога цара
Крепку руку нясе.
Не прапау наш Винцуль,
Он жыве серед нас.
Навернууся патруль,
Прылучыуся учас.
И салдат не таки,
Як тагды к’нам стреляу.
Капитан не жывы,
Тоб яго не пазнаў.
Неслухняны салдат
Ахвицерам гиркне:
„Я народу сын, брат!“
У деманстраци идзе,
На прыказ падаць залп
У чырвоны штандар —
Выстрел пусциць на жарт
У аблокаў алтар.
А народ и пяе
Пад штандарам идзе
На варога цара;
Крепку руку нясе
Нясе доуг у грудзях
Для тыранау цара
И прыказ у вачах:
Цару згинуць пара!

Выдаў Д.К.К. Беларускае Соцыялистычнае Громады.
Вильна 31 Акцябра 1905 году.

Гэты твор быў апублікаваны да 1 студзеня 1929 года і знаходзіцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму.