Пастанова 1-га Ўсебеларускага зьезду аб самавызначэньні Беларусі і аб часовай краёвай уладзе
Пастанова 1-га Ўсебеларускага зьезду аб самавызначэньні Беларусі і аб часовай краёвай уладзе[1]
Усебеларускі Зьезд, у колькасьці больш за тысячу чалавек, прадстаўленых сялянствам, салдатамі, працоўнымі і ўсімі дэмакратычнымі арганізацыямі цэлага краю, абмеркаваўшы цяжкае становішча ўсёй Расейскай Дэмакратычнай Фэдэратыўнай Рэспублікі і асабліва крытычны момант для Беларусі, прызнаў неабходным:
- Замацоўваючы сваё права на самавызначэньне, абвешчанае расейскай рэвалюцыяй і зацьвярджаючы рэспубліканскі дэмакратычны лад у межах Беларускай зямлі, дзеля ўратаваньня роднага краю, і адмежаваньня яго ад падзелу і адарваньня ад Расейскай Дэмакратычнай Фэдэратыўнай Рэспублікі, 1-ы Ўсебеларускі Зьезд пастанаўляе: неадкладна ўтварыць са свайго складу орган краёвай улады ў асобе ўсебеларускага савету сялянскіх, салдацкіх і працоўных дэпутатаў, які часова становіцца на чале кіраваньня краем, уступаючы ў дзелавыя дачыненьні з цэнтральнай уладаю, адказнай перад саветам працоўных, салдацкіх і сялянскіх дэпутатаў.
- Савету, як часовай народнай уладзе ва ўсім краі, даецца ўсебеларускім зьездам наказ, што вызначае ягоныя правы, абавязкі й найбліжэйшыя задачы.
- У аснову сваёй працы Савет мае паставіць тыя рашэньні і пастановы, якія вынесены 1-м Усебеларускім зьездам.
- Дзеля вырашэньня шэрагу цяперашніх пытаньняў кіраваньня Беларусяй Усебеларускі савет сялянскіх, салдацкіх і працоўных дэпутатаў мае склікаць 2-і агульнабеларускі зьезд; незалежна ад гэтага савет зь першага дню свайго зьяўленьня прымае неабходныя меры да найхутчэйшага скліканьня Беларускага Ўстаноўчага Сходу, які мае вырашаць лёс беларускага народу.
- Савет сваім паўстаньнем засяроджвае ў сабе ўсе функцыі адказнага кіраваньня краем і тым замяняет абавязкі, якія дагэтуль выконвалі асобныя арганізацыі.
- У мэтах аховы народнага здабытку і забесьпячэньня бясьпекі краю савет прымае рашучыя меры ў адпаведнасьці з Цэнтральнай уладай пра вывад польскіх легіёнаў па-за межы Беларусі і расфармаваньня іх у найкарацейшы тэрмін.
- У мэтах стварэньня гарантый, якія забясьпечаць часовай рэвалюцыйнай уладзе ў краі выкананьне ўсіх пастановаў Зьезду, Савет бярэцца за неадкладную арганізацыю тэрытарыяльных беларускіх войскаў на шырокіх дэмакратычных асновах, ня робячы шкоды фронту.
- Выканаўчым органам часовай краёвай улады дэлегуюцца свае прадстаўнікі як у Цэнтральную Расейскую ўладу і ўсе іншыя рэспублікі Расейскай фэдэрацыі, так і дзеля ўдзелу ў цяперашніх перамовах аб міры, дзеля адстойваньня суцэльнасьці і непадзельнасьці Беларусі і неадарваньня яе ад Расейскай фэдэратыўнай рэспублікі і ўсіх астатніх прынцыпаў дэмакратычнага міру, абвешчанага саветам працоўных, салдацкіх і сялянскіх дэпутатаў.
- У зямельным пытаньні Савет абавязаны неадкладна фактычна перадаць усю зямлю з жывым і мёртвым інвэнтарам бяз выкупу ў рукі працоўнага сялянства праз зямельныя сялянскія камітэты.
- У дачыненьні да лясоў мясцовая ўлада абавязаная прыняць іх у свае веданьне цераз пасярэдніцтва мясцовых органаў народнай улады, урэгуляваць правільнае выкарыстаньне іх толькі ў інтарэсах працоўнага народу.
- Савет абавязаны неадкладна прыняць самыя рашучыя меры да прыпыненьня раскраданьня асобнымі прадстаўнікамі і групоўкамі народных багацьцяў, як-то: лясоў, народных маёнткаў і іншага.
- Савет абавязаны прыняць меры да неадкладнага ўсталяваньня народнага кантролю над вытворчасьцю і гандлем.
- Савет забясьпечвае правільную і плённую працу мясцовых дэмакратычных органаў земскага і мескага самакіраваньня.
- Пры ліквідацыі вайны Савет абавязаны прымаць меры да ўтрыманьня вайсковай маёмасьці, якая знаходзіцца на тэрыторыі Беларусі, і да пакіданьня яе ў межах краю.
- Створаныя камітэты — эканамічна-гаспадарчы і аб уцекачох — знаходзяцца пад даводзтвам Народнага Савету Беларусі.
Зноскі
правіць- ↑ Зьезд ухваліў адзінагалосна толькі першы пункт гэтай рэзалюцыі, пасьля чаго паседжаньне Зьезду было перарванае начальнікам Менскага гарнізону (Крывашэін) і Зьезд распушчаны.
Гэты твор знаходзіцца ў грамадскім набытку ў Беларусі (а таксама ў ЗША), бо, паводле беларускага заканадаўства, афіцыйныя дакументы (законы, судовыя рашэнні, іншыя тэксты заканадаўчага, адміністрацыйнага і судовага характару), а таксама іх афіцыйныя пераклады, дзяржаўныя знакі (сцяг, герб, гімн, ордэны, грашовыя і іншыя знакі), не з’яўляюцца аб’ектамі аўтарскіх правоў (арт. 7 Закона Рэспублікі Беларусь ад 17 мая 2011 года № 262-З «Пра аўтарскае права і сумежныя правы»).
Падрабязней гл. у дакументацыі.