Паштоўка

Паштоўка Аўтар: Мікола Сурначоў 1941

Прапануем да спампаваньня!

Калі змаўкаюць мінамёты
І цішыня атуліць лог,
Я дастаю паштоўку, што ты
Прыслала з бацькаўскіх дарог.
Размыта ўся дажджамі марка,
Злінялі словы ад вады,
Але ж у слове кожным ярка
Цябе я бачу праз гады.
Вось ты праходзіш полем роўным,
І аддае табе паклон
Высокі, вечна неспакойны,
Зялёны прыдарожны клён.
Ты на зямлі асірацелай,
На папялішчах родных сёл
Ідзеш-брыдзеш хадой нясмелай,
І слёзы сыплюцца на дол.
Але я зараз добра знаю:
Мы звернем край свой у баю.
Таму сябрам штодня чытаю
Паштоўку блеклую тваю.

1941 г. Бранскі фронт