Песнь в Волошэх о Хоцімю зложона а. 1620

Песнь в Волошэх о Хоцімю зложона а. 1620
Верш

XVII стагодзьдзе
Крыніца: Невядомыя беларуска-ўкраінскія вершы XVII стагоддзя // Беларуская літаратура. Вып. 5. / Рэдкалегія: М. М. Грынчык (галоўны рэдактар) і інш. — Мн., Выд-ва БДУ, 1977. — C. 150—153

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!





ПЕСНЬ (В) ВОЛОШЭХ
О ХОЦІМЮ ЗЛОЖОНА А. 1620.


О Хоцімю, гроде давны,
На всю землю вельмі славны,
Скажы ты мне, давны гроде,
Кожды твою долю знайде,
Кого тепер пана маеш?
Кого царэм называеш?
Былі у нас Ляхы паны,
Тепер я Турком одданы,
Горы, морэ і доліны
И вертыпы и лескіны
Да все кровю покропені,
Головамі пшыложэні.
Где буйны клосы бывали,
Там се кости забеляли,
Кости мужов славы давнэй
И янчаров правных.
Скажы ты мне, Скіндэрбаша,
Хто воюет войска вашэ
Оні рыцэрсцы Ляхове,
Хто ихславу ды выпове?
Людзми неличту воюют,
Поля знаку не вступуют.
Низач у ніх град велика,
Муство іх не знает ліка.
Семкрот тысёнц Турков было
Ляхом чоло поставіло;
Не всіх земля і здержала,
Много в собе поховала.
Зарыл се цар и стрэляет.
С пушки счастя здобывает,
По сту куль разом метает;
Хотел се богу спротивляти,
Хотел громом воевати.
Пошел зэ всих строн прыступом,
Где іх легло много трупом;
Ляхи се за рукі взялі
Да из валу поскакалі.
Братя, кому слава міла,
Не боймы се, хот іх сіла;
Кріком шабль и стрэльбами
Одперлі іх; был бог з нами.
В тот час, Ляшэ, моцну руку
Знаеш козачкую друху
Стэрэжы се Скіндрбаша,
Убіет те куля наша;
Южэ Сульмана убіла
И прынём молойцов сіла.
За Сагайдачного гетмана
И шмат войска з ним выбрана,
Сем тэ недель для той славы.
Обой людзём был бой крвавы,
Ім обом сілы збывает,
Вся земля кровю оплывает.
Башы цара пшынукуют,
На прыміжэ намовляют;
Ой, Османе, млоды царэ,
Глян на Отомане старэ;
Велікую част света взялы,
З Ляхы покой задержалы;
Годе з німи воевати,
По міры можэ будем браты;
Вековеко буде(м) держати
А на славу зарабяти.
Владыславе Кролевічэ,
Богу любо твое ліцэ.
Молодые лета старые славы;
Твое военые забавы,
Богдаесь был долго вечэн
И Лях пшы тобе бэзпечэн!
О я Хотын опушчоны,
Буду славит на все стороны;
Хот Осману служыти буду,
Пакі Ляхов не забуду


Amen. Finis.