Сборникъ памятниковъ народнаго творчества въ Сѣверо-Западномъ краѣ (1866)/LXIX

LXVIII. Ой скажы, скажы, соловіеньку, правду LXIX. Ой оравъ Сэмінъ полэ
Беларуская народная песьня

1866 год
LXX. На дворі вэрба, пудъ вэрбою лужа

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




LXIX.

(Тамъ же.)

Ой оравъ Сэмінъ полэ,
Прыорався до долу,
Пустывъ волыкы на отавыци[1],
А самъ пошовъ до дому.
Прышовъ Сэмінъ до дому,
Нэма мылэи въ дома.
Ой ставъ пытаты допытуваты:
— Дэ ваша, диткы, маты?
— Ой нашая маты
Пошла въ шинокъ гуляты,
Ой казала прыказувала,
Що вжэ нэ ваша маты.
— Пошовъ Сэмінъ до корчмы,
Отчынывъ[2] новы двэры, —
Ой ажъ гуляе Катэрынушка
И ещэ два охвыцэры.
Ой ударывся Сэмінъ о стыну головою:
Пропавъ я бідный нэщясный
Съ такэю жоною.
Ой ударывъ Сэмінъ по поламъ ручэнькамы:
Пропавъ я бідный нэщясный
И зъ мадымы дытонькамы.
— Нэ журыся, Сэмэнэ, моимы дытонькамы:
Ты будэшъ робыты, а воны помогаты,
А я молода молодэнькая
Буду пыты гуляты.

(Записалъ тотъ же.)



  1. трава на поемныхъ лугахъ послѣ сѣнокоса.
  2. отворилъ.