Снапок (1910)/Прыйшла ў цэркву раз бабуля, сьвечэк накупіла…

← ⁂ (Два майстры, знаць бацька з сынам…)

⁂ (Прыйшла ў цэркву раз бабуля, сьвечэк накупіла…) Верш Аўтар: Альберт Паўловіч 1910 год

⁂ (Што пяць вёрст, то ўжо вядома: карчма зараз будзе…) →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Прыйшла ў цэркву раз бабуля, сьвечак накупіла…

Прапануем да спампаваньня!

∗          ∗
∗

Прыйшла ў цэркву раз бабуля, сьвечэк накупіла
І дзе быў святы абраз ўсюды іх ляпіла;
Пара сьвечэк застаецца — дзець куды ня мае:
„Ага! — трэба йшчэ Мікіце“, стала і шукае.
Во Сьвятога ўжо Мікіту знайшла баба скора
(Той заняты: збароў чорта, нечымсь яго порэ).
Запаліла сьвечкі, ставіць адну ля Сьвятога,
А другую лепіць чорту не зважаўшы многа.
Бачуць людзі і ёй радзяць, каб там не ляпіла:
„Што ты,“ — кажуць, — „робіш баба: тож нячыста сіла!“
Абярнуўшысь, тая кажэ: „не судзіце, людзі,
З нас ніхто ня знае добра, гдзе па сьмерці будзе:
Чы у небе, чы у пекле скажуць векаваці,
Мець прыяцеля трэ ўсюды, каб нам мог спрыяці!“