Сонцу ў нядзелю
Верш
Аўтар: Кастусь Езавітаў
Крыніца: http://rv-blr.com/vershu/view/2482

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Сёньнека ты, сонца, і сьвежа і чыста, –
Не вісіць ў паветры хмарна-руды дым!
З блакітных глыбіняў глядзіш прамяніста,
Нібыта схіліўшысь над вакном маім!

Пад твае праменьні я твар падстаўляю...
Праз краты, праз шыбы, праз зімнае шкло –
Асьвяці, сагрэй ты!.. Чуеш?.. Заклікаю!
Дай мне далучыцца да жыцьця ўсяго!

За мурамі, ў садзе, крычыць і сьмяецца
I сьпявае гімны вераб'іны хор.
Пад рытм птушых сьпеваў моцна сэрца б'ецца,
Сьніць лясоў гушчары і палёў прастор!

(22 лютага 1925 г., Рыская турма)