Старонка:Śpieŭnik (1937).pdf/13

Гэта старонка не была вычытаная

SYN U MATANKI

Syn u matańki nočku načawaŭ.
Nočku načawaŭ dziŭny son widaŭ.
Matańka ŭstała toj son razhadała
Niaščaście, synku, niadola twaja.
Twaja miłaja syna radziła,
Radziŭšy syna, lażyć niażywa.
Maje służańki najmilejšyja
Siadłajcie kania, što najlepšaha
Padjechaŭ pad haj — haj nia šumić
Haj nia šumić, konik nia biażyć.
Pad‘jechaŭ pad sad — sady nia ćwituć.
Sady nia ćwituć — ptuški nie piajuć.
Ujechaŭ u dwor — stalary chodziać.
Stalary chodziać, światlicu robiać.
Uwajšoŭ da sianiej — służanki stajać.
Służanki stajać ŭsie ŭ żałobańkach.
Uwajšoŭ u światlicu — łoża zasłana.
Łoża zasłana, miła prybrana.
Łoża zasłana, dy bialusieńka,
Miła prybrana pryhażusieńka.
U kancy hałoŭki świečački harać,
U kancy nożańkaŭ dzietańki stajać.
Świečački harać, dyj pażachujuć,
Dzietački płačuć, dyj prypłakujuć.
Tabie, ojčanku, siem żanok budzie,
A nam sirotkam matki nia budzie.