Гэта старонка не была вычытаная
Калі трэба згінуць…
Ну, дык што!..
Шмат прайшлі…
Ня шкода і загінуць.
Не павінна змоўкнуць хараство,
будзе воля дружнай і адзінай.
Можа скажуць —
не па сілам боль,
радасьці і крыўды не па сілам…
Усё роўна —
чым далей, тым больш,
толькі-б рунь буйней закаласіла.
Знаем — намі пройдзеных пуцін
не забыць, ня зьнішчыць, не закрэсьліць…
................
Ня спыняцца, а далей ісьці
да жыцьця, да радасьці і песьні.
26 мая 1926 г.
|}
