Старонка:І залацісьцей і сталёвей (1926).pdf/15

ТРЫУМФ.

I.

∗
∗     ∗

Я ня знаю, што будзе заўтра:
мне сягоньня — апошняй мяжой;
дні стаяць сталёваю вартай
паміж будучынай і мной.

Знаю толькі — будзе другое,
заквітнеюць другія дні…
Сёняшняе ўсё, і дарагое
непатрэбным стане другім.

Можа, заўтра будуць сьмяяцца,
можа, будуць сьмяяцца з поэта…
Зарастуць дарогі рутай-мятай,
зарастуць дарогі белым цьветам.

Гэтак кніга — адкрылі і закрылі,
прачыталі — дый зноў на паліцу…
Бачу Будучыну з сінімі крыльлямі,
стану і буду ёй маліцца.