Старонка:І залацісьцей і сталёвей (1926).pdf/35

Гэта старонка была вычытаная

∗     ∗

II.

Нам нявесела жыць —
мы шукаем забаў:
Вечна у нас імжыць
тонкім туманам журба.

Змоўклі струны жыцьця,
акамянеў язык.
Зубы шчыльней зацяць
і завінціць мазгі!..

Думае кожны няўзнак:
— Умеў я жыць і любіць —
па завулках ганяў сабак,
шыбы каменьнямі біў!..