Старонка:І залацісьцей і сталёвей (1926).pdf/37

АСЫПАЕ ЧЭРВЕНЬ БЕЛЫ САД.

Асыпае чэрвень белы сад.
Сок калінавы лугі апаясаў…
Глянь, як раніцы чырвонае віно
срэбраногія бярозкі заліло!

Разважалі — быць нам ці ня быць —
шмат зрабілі — трэба шмат яшчэ зрабіць…
Стаў на варце адзінокай сіні клён;
ўсім — і блізкім, і далёкім — наш паклон.

Прывітаньне шчыра — ад душы…
Сіл няма такіх, каб нас перадушыць!
Мора пенай разаб‘ецца аб граніт —
хай-жа кажуць, што ні мэты, ні граніц.

Заплятайцеся пралескі у вянок —
плешча радасьці чырвонае віно,
Будзе вецер сівагрывы варажыць
пра свае ці пра чужыя рубяжы.