|
5.
Можна ў горы з усьмешкай, можна плакаць ад шчасьця —
будзе сэрца, як крэмень.
Засумуе асіна, стане лісьцямі шастаць,
стануць стыгнуць карэньні.
Ані з начамі праскачуць, як шалёныя коні.
Цела зробіцца кволым, стануць срэбнымі скроні —
будзе сэрца, як крэмень.
|
