Старонка:І залацісьцей і сталёвей (1926).pdf/48

Гэта старонка не была вычытаная

6.
Выйду, выйду ў нізіны, дзе прасторы і вежы.
Загарацца сузор‘і.
Ў кім гарачае сэрца, таго смутак драпежны
ня супыніць, ня зморыць.
Выйду, выйду на горы, дзе лунаюць сусьветы
кіну песьню ў пагоню за мяцежнікам-ветрам —
загарацца сузор‘і.