Гэта старонка была вычытаная
*
Плакалі мацяркі
Над сынамі,
Абнімалі
Сырую зямлю,
І кожны
Жоўценькі камень
Цалавалі,
Як сыну
Галаву.
Прыходзілі
Ў постаці суровай
З жахам
Незьмярымым
Ў вачох,
З сіротамі
Маладыя ўдовы
Сьлязьмі
Зьліваць пясок.
„О-ой ты, Яська,
Сыночак, любы,
Паўстань!
