Гэта старонка была вычытаная
У цела ўпіліся…
Смакталі
Кроў із жылаў,
Імкнуліся сэрца
Парваць на кускі,
І гнойнымі
Заржавелымі
Віламі
Лезьлі
Да чыстаты душы.
А крумкачы…
Груганьнё
Гнусавае,
Крычалі:
— Урра!
Уррачыстасьць!..
............
І нават хмары
З агідай
Пляваліся,
У задуменьні
Панавісьлі…
Ішлі блізкія,
Далёкія
Ішлі.
І родных
І чужых
Сьніла Люба…
