Гэта старонка была вычытаная
Прыдзе час —
сусьвет
перавернем.
І па-свайму
на ногі паставім,
Ты хавай,
зьберагай
карабін, —
‘Шчэ страляць
мы з табою будзем…
Хай жыцьцё
змаганьнем кіпіць,
Хваляваньнем
марскога запрудзьдзя..
Не сказаць
мне табе,
не паведаць
Усяго,
што тут робіцца
ў нас.
Мы падначалілі
сонца
і неба
І залічылі іх
у колгас.
А балоты
з валавяным туманам
Мы аддалі
сталёвым машынам: