Гэта старонка была вычытаная
І шумяць яны
полем ўзараным
І буйным
каласістым жнівам…
Ты ня думай,
што лёгка гэта, —
Не зрабілі ўсё
раптам:
У грудзі
чырвоным саветам
Страляе
кулацкая шляхта.
І у нас
барацьба,
І ў нас льлецца кроў,
З нажом лезуць
да сэрца
рэспублікі.
Але й мы адсылаем
у ва векі вякоў
Такога гатунку
публіку.
Будуем
родныя школы,
Зьнішчаем
цэркві, касьцёлы
Рукамі рабочых
і працоўных сялян.
