Гэта старонка не была вычытаная
Я сёньня
бачыў сон,
Што шчасьцем
шалясьцелі каласы…
На усходзе
загараліся зарніцы,
Чырвань абняла
край неба,
А ў гаі
хтосьці падаў ніцам
У руках
з акрываўленым хлебам.
Ня сумуй,
сястрыца,
ня сумуй!
Што з таго,
што ты сьляпая, —
Нам прыдзецца
не адну галаву
злажыць для роднага краю.
За айчыну сваю,
За працоўных сям‘ю,
За крывёю долю здабытую
Я нясу сваю
буйную галаву
Злажыць
у магілу разрытую.
