Старонка:Алёша (1927).pdf/19

Гэта старонка не была вычытаная

Саромлівасьць — рэч добрая, дзядзька Прыбыткоўскі, але ўсё-ж як-жа гэта вы да гэтага часу не паведамілі нас, што вы „ўзьняліся вышэй ад усіх духам“, бо раней розныя Купалы ды Коласы ўводзілі нас у блытаніну.

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .
.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Я ня супроць маладых гэніяў, я я нават разумею, што ўсе гэніі крыху хворыя людзі, але-ж гэта зусім не падстава ўсім хворым людзям лічыць сябе гэніямі…

Я сьмяяўся…

Перачытваў вершы Прыбыткоўскага і смяяўся.

І раптам я падумаў, адзін Прыбыткоўскі гэта яшчэ сьмешна, а калі гэткіх Прыбыткоўскіх некалькі ды разам, ды калі кожны „вышэй ад усіх“, ды калі яны ўсе пачнуць „біць сьвет па мордзе“.

І мяне ахапіў жах…

Самы сапраўдны жах…

Божа мой, і гэта нашыя паэты і крытыкі…

Пашкадуйце хоць беларускі народ!..