Старонка:Алёша (1927).pdf/28

Гэта старонка не была вычытаная

„ЗА ЧТО БОРОЛИСЬ?“

Кіно Украіны, кіно Грузіі дбаюць аб выяўленьні праз свае фільмі нацыянальных асаблівасьцяй сваіх краін.

Менскія газэты паведамілі, што першая беларуская кіно-фільма, якая выходзіць па сцэнарыю д-ра Галкіна, носіць назву „Прастытутка“.

Дык вітаю першую „прастытутку“ Беларускага дзяржаўнага кіно!

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Злавацца — ня трэба! Гэтай фільме можна будзе вельмі лёгка дадаць нацыянальныя асаблівасьці нашага краю.

Трэба будзе толькі, каб у часе дэманстрацыі гэтай фільмы беларусы, седзячы ў кіно, сьпявалі:

„Сьмяюцца над намі багатыя людзі“…

альбо:

— „Мы доўга цярпелі, цярпець больш ня будзем“…

Тады можа яно і нічога выйдзе…

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

Кожная справа спачатку пачынаецца, а потым ужо і канчаецца.

І іншы раз вельмі дрэнна канчаецца.

.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .   .

А А ўрэшце, як той анэкдатычны матрос казаў:

— „Братишки, за что боролись?“