Старонка:Алёша (1927).pdf/39

Гэта старонка не была вычытаная

УХАБЫ ПА ДАРОЗЕ.

I.

У Полацкай нацкамісіі ляжыць гэткая заява ад настаўніка Шчарбенкі.

„Звальненьне меня з пасады да вывучэньня белмовы ніякіх вынікаў ня мо‘ быць таму што я радзіўся ў 1903 г. і калі я не буду на пасаде настаўніка дык мяне возьмуць у Чырвоную армію…“

Кажаце, дзядзька Шчарбенка, што ніякіх вынікаў ад гэтага „ня мо‘ быць…“

Чалавек вы яшчэ малады, у арміі яшчэ правапісу падвучаць, а вы кажаце — вынікаў „ня мо‘ быць…“

— Не „ня мо‘ быць“, а „мо‘ быць“.

А наконт дзяцей я вас хачу паагітаваць, дзядзька Шчарбенка.

Дзеці гэта-ж, як пішацца:

— нашая зьмена,
— будучыня нашая,
— кветкі жыцьця нашага!

…Пашто вам іх калечыць, дзядзька Шчарбенка?