Старонка:Аматарскі зборнік (1929).pdf/33

НЕПАТРЭБНЫ ПАПУД

Макаў Янка бульбу, ў селядцовым сосе,
І пачуў што муха лазіла па носе.
Раззлаваўся вельмі, й доўга не марудзіў,
Кулаком па носе! — толькі нос натрудзіў.
А хто-сь яму з боку: „Э глупы-ж ты Яне!
Столькі мух у хаці, дык носа-ж не стане“.
Папуд непатрэбны, благі знак часамі —
Хто-ж бачыў каб мухі, білі кулакамі?

ГУМАРЫСТЫЧНЫ ЖАРТ

„О, які-ж з мяне асёл!“
Цялё лаяцца раз стало.
Што дарэмна так зляклося,
Й бы дурное уцякало.
А тады, як так разводзіць

Асьлянятко там падходзіць.
Ідзе, ідзе прад сабою,
І стук у сьцяну галавою!
Й разлаваўшыся на тое:
„Вось-жа я цялё дурное!“

І ў людзях гэтак вядзецца —
Сам дурны, з другіх сьмяецца.