Старонка:Апошняе спатканьне (1919).pdf/39

Гэта старонка не была вычытаная

РЫГОР. Суджана пэўне так… ня плачце аба мне́… Якіму нічога ня пішэце. (становіцца на калѐна пры Бутр.) Бацька, дарагая твая кроў ох, дарагая (к дзьвярам).

АКСІН. (гістэрычна) Рыгор, Рыгор!