лін, якіх я ведаю, не робіць так, за выключэннем мядзведзя.
— Такая хада — галоўная перавага нараганзетаў. Але часам і ншых коней прывучаюць да такой хады — інаходзі.
— Магчыма, магчыма, — сказаў Сакалінае Вока, уважліва выслухаўшы тлумачэнне маладога афіцэра. — Я лепш разбіраюся ў аленях і бабрах, чым у конях. Аднак, як-бы не хадзілі коні, ці перастаўляючы адразу абедзве нагі з аднаго боку ці інакш, ва ўсякім выпадку Ункас заўважыў асаблівасць руху гэтых жывёлін, і іх след прывёў нас да паламаных кустоў. Адна галінка каля слядоў нараганзета была надламаная і загнутая ўверх; так жанчыны зрываюць кветку са сцябла; усе-ж астатнія сукі, жорстка паламаныя, пакамечаныя, звешваліся ўніз; як відаць, грубая рука мужчыны ламала іх. Таму я і падумаў: мабыць, нехта з гуронаў заўважыў, што лэдзі заламала галінку, і пачаў ламаць астатнія, каб нам здалося, быццам малады алень заблытаўся ў кусце і стараўся вырвацца з гушчару.
— Ваша праніклівасць не ашукала вас: іменна так і было.
— Заўважыць паламаныя галінкі і здагадацца, у чым справа, было лёгка, — дадаў разведчык, зусім не ўсведамляючы, якую тонкую і надзвычайную праніклівасць выказаў ён; — гэта лягчэй, чым заўважыць інаходзь па слядах каня. Каля паламанага куста я сказаў сабе, што мінгі пойдуць да крыніцы, таму што яны вельмі добра ведаюць вартасць яе вады.
